Instawierszyki: (Dla przyjaciela o przyjaźni)
Wierszyk nr 1683
świeciło słonko nad łąką
kropki błyszczały biedronkom
listki na drzewach łechtało
pszczółkom w skrzydełka grzało
milutko,cieplutko robaczek leniwy
i każdy mieszkaniec łąki szczęśliwy
lecz nagle chmura wielka nadeszła
a pora sielanki wiosennej odeszła..
i deszcz i grad,wiatr zimny jak lód,
do norek swych uciekał kto tylko mógł.
lecz słonko chmurska te rozgoniło
i znów nad łąką nam zaświeciło
i kobieta jak słońce jest i jak ta wiosna- czasami pochmurna a czasem radosna:)