Instawierszyki: (Dla przyjaciela o przyjaźni)
Wierszyk nr 1699
Nieuchronnie mijają rzeczy i zdarzenia, odchodzą chwile, doby... lecz coś się nie zmienia, czegoś nie da się zgubić. Coś trwa, coś zostaje. Gdzieś w głębi duszy, cicho gra malutki grajek najpiękniejszą muzykę,która płyną falą, rytmem serca. I już w nas pozostaje duchowe przesłanie łagodnie bratające trwanie i mijanie. Nieuchronność omija, co chcemy ocalić, wystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić, by rosły w nas i trwały ulotne wrażenia - drogowskazy pamięci najmilsze - wspomnienia.
miłego dnia pełnego słońca i uśmiechu.