Instawierszyki: (Dla przyjaciela o przyjaźni)
Wierszyk nr 1735
Tak mało, prawie nic
A jednak serce wzruszy
Tych ciepłych parę słów
Co płynie z czyjejś duszy
Nie znając wcale siebie
Dziennie do siebie piszemy
Jak Mały Książę z różą
Bliżej siebie stajemy
Gdzieś na pustyni życia
Gdzie lot nasz się zatrzymał
Patrzymy w jedną gwiazdę
Tak różnymi oczyma
Choć każdy w swoją różę
W bezkresie zapatrzony
To jedna noc nad nami
I księżyc zamyślony
Więc przyjdzie taka pora
Że powiesz przyjacielu
Wczoraj nie miałem nikogo
A dzisiaj w sercu mam wielu.